Astatin

85
At
Grup
17
Periyot
6
Blok
p
Protonlar
Elektronlar
Nötronlar
85
85
125
Temel Özellikleri
Atom numarası
85
Atom ağırlığı
[210]
Kütle Numarası
210
Kategori
Halojenler
Renk
Gümüşi
Radyoaktif
Evet
From the Greek astatos meaning unstable
Kristal yapısı
yok
Tarihi
In 1869, existence of astatine was first predicted by Russian chemist Dmitri Mendeleev and called the element eka-iodine.

In 1940, Dale R. Corson, Kenneth Ross MacKenzie, and Emilio Segrè isolated the element at the University of California, Berkeley.

Instead of searching for the element in nature, the scientists created it by bombarding bismuth-209 with alpha particles.
Enerji seviyesi başına Elektronlar
2, 8, 18, 32, 18, 7
Elektron dizilimi
[Xe] 4f14 5d10 6s2 6p5
At
Astatine is preferentially concentrated in the thyroid gland
Fiziksel Özellikleri
Faz
Katı
Yoğunluk
7 g/cm3
Ergime noktası
575,15 K | 302 °C | 575,6 °F
Kaynama noktası
610,15 K | 337 °C | 638,6 °F
Ergime ısısı
6 kJ/mol
Buharlaşma ısısı
40 kJ/mol
Isı kapasitesi
-
Dünya kabuğundaki bulunulabilirliği
yok
Evrendeki bulunulabilirliği
yok
Emilio
Resim kaynağı: pauli.uni-muenster.de
Emilio Segrè, one of the discoverer of the element
CAS Numarası
7440-68-8
PubChem CID Numarası
yok
Atom Özellikleri
Atom yarıçapı
-
Kovalent yarıçapı
150 pm
Elektronegatifliği
2,2 (Pauling ölçeği)
İyonlaşma enerjisi
9,3 eV
Atomik Hacim
30 cm3/mol
Isıl iletkenlik
0,017 W/cm·K
Yükseltgenme seviyeleri
-1, 1, 3, 5, 7
Uygulamalar
The newly formed astatine-211 is important in nuclear medicine.

Once produced, astatine must be used quickly, as it decays with a half-life of 7.2 hours.

Astatine-211 can be used for targeted alpha particle radiotherapy, since it decays either via emission of an alpha particle.
Astatine is highly radioactive
İzotoplar
Kararlı izotoplar
-
Kararsız izotoplar
193At, 194At, 195At, 196At, 197At, 198At, 199At, 200At, 201At, 202At, 203At, 204At, 205At, 206At, 207At, 208At, 209At, 210At, 211At, 212At, 213At, 214At, 215At, 216At, 217At, 218At, 219At, 220At, 221At, 222At, 223At